بانک مقالات رشته کتابداری

با ظهور شبکه جهان گستر، عبارات و اصطلاحات جديدي وارد ادبيات علوم تربيتي بخصوص رشته «فناوري آموزشي» شد که يادگيري الکترونيکي، از آن جمله است. با وجود گستردگي اين پديده هنوز تعريف مشترکي از آن که مورد قبول همه باشد، در دست نيست. تعريفي که «راميزوفسکي» ارايه کرده است، تا حدودي از ديگر تعاريف موجود جامع تر است. در اين تعريف، اشاره شده که يادگيري الکترونيکي، هم مي تواند فعاليتي انفرادي باشد و هم فعاليتي گروهي. از سوي ديگر، يادگيري الکترونيکي مي تواند به صورت پيوسته يا گسسته صورت گيرد. از اواسط دهه 90 شاهد گستردگي رو به رشد دوره ها و پروژه هاي يادگيري الکترونيکي بوده ايم، با وجود اين، پژوهش هاي جديد حاکي از ناکامي بسياري از پروژه هاي بزرگ و معروف در دستيابي به هدف هاي خود است. ميزان افت تحصيلي در دوره هاي الکترونيکي نسبت به دوره هاي حضوري بسيار زياد بوده است. علاوه بر اين، بسياري از افرادي که در دوره هاي الکترونيکي ثبت نام کرده بودند، دوره ها را ناتمام رها کرده اند. در سال هاي اخير شاهد افزايش نوشتارهاي مربوط به شکست پروژه هاي يادگيري الکترونيکي بوده ايم که با بررسي آنها مي توان دلايل شکست پروژه ها را در رويکردهايي همچون: رويکرد مديريتي، رويکرد مبتني بر نيازها، رويکرد الکترونيکي و رويکرد مبتني بر يادگيري، دسته بندي کرد. هر يک از اين رويکردها بر جنبه اي از علل شکست تاکيد دارند، اما در رويکرد سيستمي تلفيقي بر تمامي ابعاد تاکيد مي شود و بر اين اساس است که منابع شکست از 3 سطح ناشي مي شوند: سطح فرآورده، سطح يادگيرنده (زمينه دروني) و سطح سازماني (زمينه بيروني).

 نسخه قابل چاپ