بانک مقالات رشته کتابداری

نقش فناوري ارتباطات و اطلاعات به عنوان محور بسياري از تحولات جهاني و همچنين يکي از ابزارها و بسترهاي مهم توسعه همه جانبه، انکارناپذير است. از اين رو، متصديان امور مملکتي که خواهان افزايش قدرت و ثروت ملي و بهبود بخشيدن به شاخصهاي زندگي شهروندان خود هستند، در هزاره سوم به اين امر توجه و اهتمام ويژه اي دارند. اما مساله مهم اين است که يک فناوري زماني مي تواند به هدفهاي فوق نايل شود و سودمند واقع گردد که در مقطع زماني مورد نياز ايجاد و محقق شده و زير ساختها و بسترهاي جامعه نيز آماده باشد. حصول چنين مطلوبيتي، نيازمند آمادگي و برنامه ريزي از قبل است که در ادبيات امروز «آينده نگاري» ناميده مي شود. مقاله حاضر با هدف بررسي و تحليل آينده نگاري در حوزه فناوري اطلاعات و ارتباطات (ICT) تجربه کشور چين (در افق 2020) و ژاپن (در افق 2035) را مورد کنکاش قرار داده است. لذا پس از معرفي فرآيند آينده نگاري، به نتايج حاصل از اين فرآيند در حوزه فناوري اطلاعات و ارتباطات پرداخته شده است. نتايج نشان مي دهد در ژاپن فناوريهاي «امنيت اطلاعات» از نظر شاخص اثرهاي اجتماعي، شاخص اثرهاي اقتصادي و شاخص اهميت، فناوريهاي برتر آينده شناخته شده اند و سال تحقق آنها تقريبا در فاصله 2012 تا 2017 خواهد بود. همچنين، به طور متوسط فاصله زماني ميان تحقق فناوري و پذيرش و به کارگيري آن در جامعه، 5.3 سال خواهد بود. نتايج کشور چين نيز نشان مي دهد از نظر شاخص اثرهاي اقتصادي «فناوري شبکه»؛ از نظر شاخص اثرهاي اجتماعي «فناوري شبکه» و «آي سي هاي جديد» از نظر شاخص اهميت «امنيت اطلاعات« و «امنيت شبکه»؛ از نظر اثرگذاري بر صنايع مدرن «فناوري شبکه» و «آي سي هاي جديد»؛ و از نظر اثرگذاري بر صنايع دستي «فناوري يکپارچه سيستم SoC و آي سي» و «فناوريهاي شبکه هاي نسل آينده»؛ و از نظر تاثير در افزايش کيفيت زندگي مردم «فناوري چيني پردازش اطلاعات» و «فناوري دستيابي به باند پهن» مهم شناخته شده اند.

 نسخه قابل چاپ