هدف: هدف از پژوهش حاضر، کشف ميزان آگاهي از خود-آرشيوي توسط نويسندگان پرتوليد ايراني بر اساس نمايه هاي استنادي موسسه اطلاعات علمي (آي. اس. آي) در حوزه هاي علوم و علوم اجتماعي مي باشد.
روش: روش پژوهش حاضر، توصيفي - پيمايشي و از نوع مشاهده است و داده هاي مورد نياز پژوهش با مرور وب ? سايت هاي 80 نويسنده پرتوليد ايراني در چهار رشته از علوم (شيمي، زيست شناسي، رياضيات، علوم کامپيوتر و سيستم هاي اطلاعاتي) و چهار رشته از علوم اجتماعي (علوم اجتماعي، اقتصاد، روان شناسي و مديريت) به دست آمده است. نرم افزار به کار رفته جهت تجزيه و تحليل داده ها، نرم افزار اکسل مي باشد.
يافته ها: نتايج پژوهش نشان مي دهد که ميزان آگاهي نويسندگان پرتوليد ايراني از اين مفهوم بسيار کم است، چنانچه از چهار رشته علوم، نويسندگان پرتوليد ايراني در رشته رياضيات با %3.25 درصد بيشترين سطح خود-آرشيوي را در زمان انجام پژوهش داشته اند. همچنين، پژوهش نشان مي دهد که نويسندگان پرتوليد ايراني در حوزه علوم اجتماعي هيچ اقدامي مبتني بر خود-آرشيوي نداشته اند. علاوه بر اين، نسبت خود-آرشيوي ممکن به خود-آرشيوي تحقق يافته در کليه رشته ها قابل ملاحظه است. بيشترين سطح خود-آرشيوي ممکن در ميان رشته هاي علوم مربوط به زيست شناسي و کمترين سطح مربوط به علوم کامپيوتر و سيستم هاي اطلاعاتي است؛ در حالي که کمترين اختلاف ميان خود-آرشيوي ممکن و خود-آرشيوي تحقق ? يافته نيز در علوم کامپيوتر و سيستم هاي اطلاعاتي به چشم مي خورد. علاوه بر اين، بيشترين سطح خود-آرشيوي ممکن در ميان رشته هاي علوم مربوط به رشته اقتصاد است.
اصالت / ارزش: به نظر مي رسد علي رغم اين ? که در سال هاي اخير خود-آرشيوي به عنوان يکي از موثرترين روش هاي اشاعه اطلاعات بوده است، اما اين مفهوم آن چنان که شايد در ميان محققان پرتوليد ايراني به کار گرفته نشده است. نتايج اين پژوهش به پژوهشگران امکان آشنايي با اين مفهوم و وضعيت خود-آرشيوي در حوزه هاي مورد مطالعه را مي دهد و از اين طريق افق هاي نويني جهت اشاعه و دسترس پذير ساختن آثار علمي آشکار مي سازد.
