پاسخ به:بانک مقالات تاریخ
شنبه 16 اردیبهشت 1391 10:17 PM
3 : گنجينه اسناد زمستان 1389; 20(4 (پياپي 80)):30-43. |
شيعه و حکومت (مطالعه موردي: مواضع روحانيان شيعه در برابر حکومت محمدرضا پهلوي، 1340-1357) |
حيدري مهدي* |
* دانشگاه تربيت مدرس |
شيعه، به طور کلي حقانيت و مشروعيت حکومت ها را بر اساس اعتقادش به اصل امامت نفي مي کند. اما فقدان مشروعيت حاکمان در انديشه شيعه، لزوما به مبارزه و شورش فعال عليه حاکمان نينجاميده است. سوال مقاله، اين است که نحوه تعامل و مواجهه عملي روحانيان با حکومت در بازه زماني 1340-1357، به چه صورتي بوده است؟ براي پاسخ دادن به اين پرسش، از روش تاريخي تفسيري بهره گيري شده و تلاش گرديده از طريق مطالعه اسناد و مدارک موجود، نحوه برهم کنش روحانيان با حکومت در دوره مزبور به شيوه استقرايي استخراج شود. بر اساس بررسي هاي انجام شده، روحانيان و علما در دوره مورد بحث، چهار رويکرد مختلف در مواجهه با حکومت دنبال مي کرده اند: 1. حمايت مصلحت انديشانه، 2. مبارزه منفي، 3. مبارزه غير انقلابي، 4. مبارزه انقلابي. نتيجه اين که، اگر چه مواضع و رويکرد روحانيان و علما در مواجهه با حکومت متفاوت بوده است، اما همه آن ها نحوه تعامل خود را با حکومت، بر اساس برداشت خود از شرايط و از منظر ديني تفسير مي کرده اند. |
كليد واژه: شيعه، حکومت، انقلاب، مبارزه منفي، مبارزه انقلابي، مبارزه غير انقلابي |
نسخه قابل چاپ |