بانک مقالات تاریخ

اغلب مي پنداريم که تاريخ حقيقي، تاريخي است که مورخ رويدادها را فارغ از هر گونه آرمان ها، آرزوها و حب و بغض هاي خود روايت كند. اما، آيا امکان دارد که خارج از دانش ها و پنداشته هاي انسان، چيزي به نام تاريخ شکل بگيرد؟ آيا آنچه که امروز تحت عنوان تاريخ با آن سروکار داريم دربرگيرنده همه رخدادهاي زندگي انسان است و واقعا همان گونه که اتفاق افتاده روايت شده است؟ بشر چه معياري براي سنجش صحت اين روايت ها دارد؟ اگر بپذيريم که همه رويدادها ارزش تاريخي ندارند، پذيرفته ايم که تاريخ بر اساس رويدادهاي خاصي شکل گرفته است که بشر احساس مي کند ارزش ثبت و ضبط دارند. احساسي که مورخ را هدايت مي کند تا پاره اي از رخدادها و شخصيت ها را تاريخي بسازد از کجا مي آيد؟
آرمان ها، بينش ها، گرايش ها، علايق و سلايق مورخ تا چه اندازه در شکل گيري تاريخ دخالت دارد؟ چه چيزي رخدادهاي پراکنده، فردي، متغير و متکثر جوامع انساني را به رخدادهاي تاريخي تبديل مي کند و چرا انسان از ميان هزاران رويداد فقط رويدادهاي خاصي را گزينش مي کند؟ بحث از رابطه تاريخ با دانش ها و پنداشته هاي انسان از مباحث بنيادي در نظام شناخت عقلاني تاريخ است که به ندرت در مجامع علمي کشور ما به آن توجه شده است.

 نسخه قابل چاپ