بانک مقالات تاریخ

اين مقاله به بررسي نوگرايي در جوامع اسلامي و آموزش و پرورش آنها مي پردازد. در دو سده اخير نوگرايي تمامي ابعاد زندگي مسلمانان را تحت تأثير قرار داده است. يكي از نتايج اين نوگرايي بحران هويت بود. در رويارويي با نوگرايي، سنت گرايان آن را نفي نمودند، در حالي كه نسل هاي جوان به صورت افراطي به آن روي آوردند. اينك ما مي دانيم كه هيچ يك از اين دو رويكرد نمي‌تواند مناسب باشد. رويكرد سومي نيز در جهان اسلام به وجود آمد كه خواهان تلفيق ميان جنبه هاي مثبت تمدن مدرن با ارزش هاي اسلامي بود. در حال حاضر يكي از مهمترين وظايف نظام آموزشي در جوامع اسلامي حل مشكل هويت است. براي اناجم اين كار، مدارس ما بايد سه كار را انجام دهند: الف) جنبه هاي مثبت و منفي نو گرايي را معرفي نمايند، ب) شناختي درست و پويا از ميراث اسلامي ارائه كنند، ج) الگوي اسلامي مناسبي را فراهم سازند كه نيازهاي انسان مدرن را برآورد. اين مقاله با تأكيد بر رويكرد سوّم به بررسي سيماي كلّي نظام‌هاي آموزشي جوامع اسلامي در دوران مدرن مي پردازد.