بانک مقالات تاریخ

بهره وري، اين واژه يا مقوله پرراز و رمز، هر طور و به هر زباني كه تعريف شود، آينه روشني است كه شايستگي ها و شادابي ها و پويش ها، منش ها و بينش ها، و رشادت ها و همت ها را مي نمايند …. هر چند بهره وري بعدهاي مختلف و فراوان دارد امّا تعريف رايج بهره وري به آئينه بي قواره اي مي ماند كه همه شكوه و جلال اين مقوله پر معنا را در بعد اقتصادي آن خلاصه مي‌كند. البته، انتظار ديگري هم نيست؛ چرا كه اين تعريف از جايي آمده است كه زبان منفعت اقتصادي را نمي شناسد و جز با اين زبان ابترديالوگ نمي كند. متأسفانه اين تعريف تأثيرات ناقص زيادي را هم در جوامع داشته است، بگونه اي كه در اين تيپ جوامع، بهره وري را صرفا در مسائل اقتصادي و مراكز صنعتي و توليدي قابل اجراء يا عملي مي دانند.
در حالي كه در فرهنگ متعارف، بهره وري، گزينش و پرداختن به كارهاي مهم را به معناي اثر بخشي گرفته اند و مي گويند كه بهره وري، تلفيقي از كارآيي و اثر بخشي است. با اين وجه حركت بهره وري در تمامي زمينه هاي اجتماعي، اقتصادي و غيره ريشه مي دواند و باعث اصلاح بهره مندي درست،‌يا بهره وري جامع و كامل تمامي امور مي‌شود به همين دليل در كشورمان مشاهده مي‌گردد كه در يكي از زمينه هائي كه حركت بهره وري در آن حوزه به خوبي مورد انجام نگرفته است، در زمينه علوم باستاني يا حوزه مواريث فرهنگي مي‌باشد. زمينه و بستري كه ساير كشورها، موفقيت هاي چشمگيري در آن راستا داشته و دارند. در اين مقاله نيز تلاش مي‌شود براي اولين بار به طور عملي به اين مسأله پرداخته شود تا مورد توجّه جامعه، دست اندركاران و مسئولين مربوطه قرار گيرد.