پاسخ به:بانک مقالات تاریخ
چهارشنبه 13 اردیبهشت 1391 1:22 PM
4 : علوم انساني الزهرا تابستان و پاييز 1382; 13(46-47):67-98. |
زمينه هاي تاريخي گرايش به فراماسونري |
پيري محمد,آذرنيوشه عباس علي |
با آغاز سده سيزدهم هـ -ق./ نوزدهم ميلادي ايران به يكي از حساس ترين ادوار تاريخي اش وارد شد، زيرا در آغاز اين عصر از سويي سكان كشتي كهن سال ايران در دست روساي قبايل قاجار قرار گرفت و از سوي ديگر يورش استعمارگران اروپايي به شرق آغاز شد. ظهور ناپلئون در اروپا و كشمكش هاي فرانسه با اتريش و انگليس و غيره سرانجام عرصه اين جدال ها را از اروپا به مستعمرات آسيايي سوق داد. ناپلئون كه از به زانو در آوردن انگليس نااميد شده بود، تهديد مستعمرات او در هندوستان از طريق ايران را آغاز كرد. همين امر مقدمه ورود ناگهاني دربار قاجار كه آمادگي برخورد با ترفندهاي سياسي روز را نداشت، در صدد برآمد تا ناكامي هاي نظامي خود را در جنگ با روسيه از طريق استمداد از ديگر كشورهاي اروپايي جبران نمايد. امّا عدم كارايي ساختار سنتي ارتش ايران، شاهزاده قاجار، عباس ميرزا را به موضوع مهمي رهنمون كرد و آن استفاده از فن آوري و شيوه هاي جديد نظامي غرب بود كه همين موضوع منجر به آشنايي ايرانيان با فرهنگ و تمدن غرب و يافتن راه هاي انتقال آن به ايران بازمانده از قافله تمدن بود كه سرانجام عده اي را با تصور اينكه فراماسونري ميتواند دريچه اي براي انتقال اين تمدن باشد به سوي خود جذب كرد.
|
كليد واژه: شاه اسماعيل، لطفعلي خان قاجار، آقا محمد خان،انگليس ، فرانسه، روسيه، فتحعلي شاه، هندوستان، عثماني، تيليست، ناصر الدين شاه، ميرزا صالح، عباس ميرزا، فراماسونري ليژ، ميرزا ملكم خان، سيد جمال الدين اسد آبادي، انقلاب كبير فرانسه و … |
نسخه قابل چاپ |