بانک مقالات تاریخ

در اين مقاله چگونگي جدايي گزيني سكونتي در شهر تهران مورد بررسي قرار گرفته است. با آنكه جدايي گروههاي مختلف اجتماعي در شهرهاي بزرگ فرض پذيرفته‌اي است، ولي تاكنون چند و چون اين فرض از طريق روشهاي علمي و شاخص‌سازي مناسب مورد مطالعه قرار نگرفته است. در سالهاي اخير اين جدايي از دو منظر مورد بحث قرار گرفته است. يكي از آنها به تفكيك و تمايز فزاينده در شهرها باور دارد و ديگري قطبي شدن، دوگانگي و يا قطعه‌اي شدن فضاي اجتماعي شهرها را مدنظر قرار داده است. در اين مقاله با توجه به پيامدهاي گوناگون جدايي گزيني سكونتي در شهرها، با استفاده از اطلاعات ثانويه، فرض جدايي فضايي - مكاني گروههاي مختلف اقتصادي - اجتماعي با استفاده از شاخص‌هاي آماري گوناگون مورد آزمون قرار گرفته است و در نهايت تفكيك پايگاههاي مختلف اجتماعي و ابعاد آن برحسب مناطق مورد تأييد قرار مي‌گيرد.