بانک مقالات تاریخ

در راس هرم قدرت قبيله اي و ايلاتي مغول اميران (نويانها) شبكه گسترده و با نفوذي را تشكيل مي دادند كه اختيارات وسيعي از قبيل شركت در شوراي تعيين خان، رياست بر سپاهان و فرماندهي لشكرها به هنگام جنگ، داوري و قضاوت، حل اختلافات قبايل، بازرسي مالي و سفارت و امور چترداري و تشريفات مجالس خان و ساير موارد را در بر مي گرفت. آنان در همه تحولات سياسي، نظامي و حتي اقتصادي و فرهنگي جامعه مغول نقش فعالي داشته و كمتر رويداد مهمي بوده است كه دست كم رد پاي اميران (نويانها) در آن ديده نشود. براي درك ميزان تاثير و كارآيي و چگونگي عملكرد اميران در نظام حكومتي مغولان، در درجه اول بايد جايگاه آنها را در هرم قدرت سياسي و نسبت به ساير اجزاي آن مشخص كرد، سپس به نقش آنها در امور شورايي پرداخت. چنانكه خواهيم ديد ترسيم يك مرز دقيق ميان گستره فعاليت امرا با ديگر اركان قدرت حكومت در اين دوره به راحتي ممكن نيست و يا بسيار دشوار خواهد بود؛ زيرا كه با توجه به زمينه هاي اجتماعي، قومي و شرايط سياسي زمان تغييراتي داشته است. اما آنچه قطعي به نظر مي رسد اين است كه جايگاه اميران در ارتباط با ديگر صاحبان قدرت در حكومت مغول ممتاز بوده و در گذر زمان روند رو به رشدي داشته است.

 نسخه قابل چاپ