بانک مقالات تاریخ

دهقانان (ديهگانان) به عنوان نمايندگان طبقه متوسط در ايران پيش از اسلام، در تحولات دروني جامعه همواره حضوري فعال داشتند و خصوصا در عصر ساساني به عنوان حلقه ارتباطي ميان حکومت مرکزي، اشراف آريايي تبار، موبدان زرتشتي و توده مردم به شمار مي رفتند. از آغاز فتوح اسلامي و سپس در طول سده هاي اول و دوم هجري نقش آنها در تحولات ايران بارزتر گرديد، به گونه اي که دهقانان، بخش عمده اي از تحولات اقتصادي و اجتماعي ايرانيان در دوران اسلامي هدايت نمودند و وظيفه حفظ فرهنگ کهن ايراني و انتقال آن را به نسل هاي آينده بر عهده گرفتند. در اين پژوهش به بررسي نقش دهقانان در فتوح اسلامي پرداخته شده است.

 نسخه قابل چاپ