بانک مقالات تاریخ

استلحاق زياد بن عبيد به ابوسفيان در تاريخ اسلام مشهور است. شهرت اين موضوع شايد بيش از آن که معلول عدم مشروعيت آن باشد، به سبب شهرت شخص زياد به عنوان يکي از چهار داهي عرب و يکي از سه شخصيت موثر در تحکيم پايه هاي حکومت اموي با کمک معاويه است. آرزوي دست يابي زياد به خلافت- که البته محقق نگاشت– تنها در گرو پذيرش استلحاق و پيوند نسبي با معاويه بود. وي با رسميت يافتن استلحاق به ابوسفيان، خود را برادر معويه و رقيب وليعهد او مي دانست و هواي جانشيني او را در سر مي پروراند; از اين رو ولايتعهدي يزيد وموروثي کردن خلافت را ياري نکرد. استلحاق هر چند هزينه هاي فراواني را براي جامعه مسلمانان عراق در برداشت و موجب بدنامي زياد نيز شد، اما او و بيشتر از او معاويه را در دست يابي به مطامعشان کام روا ساخت. در اين مقاله انگيزه ها و پيامدهاي اين موضوع تاريخي بررسي شده است.

 نسخه قابل چاپ