بانک مقالات تاریخ

حاکميت ايلخانان مغول بر ايران که در پي فتح بغداد و سقوط خلافت پانصد ساله عباسي صورت گرفت، پيامدهاي مهمي در عرصه فرهنگ و سياست ايرانيان بر جاي نهاد که مهم ترين آن بازيابي هويت ايراني و خودآگاهي صاحبان دفتر و ديوان در زمينه وضعيت و موقعيت تاريخي و محدوده سرزميني خويش است. حمداله مستوفي قزويني از جمله کساني است که با نگارش آثار ارزشمند در تاريخ، جغرافيا و حماسه سرايي به احياي اين هويت تاريخي کمک فراوان نمود. او در نزهت القلوبکه اثري جغرافيايي است، سرزمين ايران را به عنوان کشوري باستاني با مرزهاي مشخص در ميانه جهان معرفي کرده و به معرفي ايالات آن مي پردازد و در ظفرنامه که تاريخي منظوم به سبک فردوسي است، در احياي مفهوم ايران زمين و هويت ايراني تلاش فراوان نشان مي دهد. در اين اثر ارزشمند، بارها از ايران و ايرانيان ياد کرده و در ادامه راه خاندان جويني و رشيدالدين فضل اله با محور قرار دادن ايران، به ايراني ساختن حاکمان مغول و انطباق آن ها با شاهان باستاني ايران مي پردازد. ظفرنامه نشان مي دهد که آن چه در انديشه مستوفي مي گذرد، تداوم مفهوم ايران زمين بر اساس آيين شهرياري باستاني در دوره اسلامي و ايجاد يک رنسانس ايراني – اسلامي است.

 نسخه قابل چاپ