بانک مقالات تاریخ

هم سرنوشت بودن داستان و تاريخ، معماي غامضي نيست. زيرا اندکي دقت در مفهوم واژه تاريخ مي تواند چاره ساز باشد. بي گمان اين نکته پذيرفتني است که جهان تشکيل شده از رويدادهاي بسيار است. اما ميان رويدادهاي معطوف و رويدادهاي به شمار نيامده، تفاوت بسيار است. تاريخ به معناي پژوهش درباره رويدادهايي است که دريک دوره زماني خاص از سوي افراد پژوهشگر به شمار آمده، به چشم ديده شده و در ذهن، مورد عطف توجه قرار گرفته و به کار ساختن سازه اي از روايت درباره همان رويدادها آمده اند. واقعيت فزون برتاريخ است و با فاصله اي بسيار از حيث عدد و رقم، پيشتاز است. اين امر به زايش هويت مي انجامد. هويت در اين معنا يکي از محک هايي است که مي توان با تکيه بر آن، رخداد تاريخي شده را مورد بررسي قرار داد. هنگامي که از هويت به مثابه فرآيند سخن مي گوييم در حقيقت از استمرار پديده هاي تاريخي شده اي سخن به ميان آورده ايم که يک فرد، گروه، قوم يا ملت در مقام پاسخ به پرسش هايي که از او درباره گذشته اش پرسيده اند برمي آيد. نگارنده با واکاوي پنج اثر تاريخي در صدد بررسي عنصر فرنگي در گزارش هاي تاريخي روزگار قاجاران برآمده است.

 نسخه قابل چاپ