بانک مقالات تاریخ

اين مقاله درصدد است تا ضمن فراهم آوردن خطوط اصلي شعبه نسبتا تازه ياب تاريخ نگاري زنان و قراردادن آن در سير کلي تاريخ نگاري مدرن، به اين پرسش پاسخ گويد که چرا، عليرغم گذشت دو قرن از پيدايش تاريخ نگاري پوزيتيويستي فون رانکه و پيدايش شعب مهمي، نظير تاريخ نگاري فرهنگي و اجتماعي، تاريخ نگاري زنان عمر کوتاهي کمتر از نيم قرن دارد.
براي پاسخ به اين پرسش، نخست به تبيين سه رويکرد مهم تاريخ نگاري مربوط با تاريخ نگاري زنان مي پردازيم و سپس در بخشي مفصل تر، اهم ويژگي هاي تاريخ نگاري زنان را بررسي مي کنيم. پاسخ کلي به پرسش اصلي مقاله – که تحليل آن در آخرين قسمت مقاله انجام شده است - در غفلت عمومي مکاتب تاريخ نگاري (سياسي، فرهنگي و اجتماعي) از موضوع زنان از يک سو و آگاهي زنان از حقوق خود و در مرکز توجه قرار گرفتن اين حقوق در اثر پيدايش جنبش هاي فمينيستي از ديگر سو جست وجو شده است و مستندات آن يکايک برشمرده شده و مورد تحليل قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ