بانک مقالات تاریخ

پيروان دين زرتشتي در ايران پس از اسلام موقعيت خود را به نفع مسلمانان از دست دادند. اينان تا دوران قاجاريه در ايران با تحمل مشکلات فراوان حضور داشتند. محدوديت هايي که زرتشتيان با آن مواجه بودند مانع از آن مي شد تا بتوانند در امور کشوري نقشي بر عهده داشته باشند، اين در حالي است که پارسيان؛ يعني هم کيشان زرتشتيان ايران؛ در هند توانستند جايگاهي مناسب براي خود رقم بزنند. پارسيان به خصوص از اوايل قرن نوزدهم ميلادي تحت توجهات بريتانيا به لحاظ اقتصادي پيشرفت هاي فراواني نمودند و بدان جايگاه رسيدند که زبانزد خاص و عام شدند. قدرت اقتصادي پارسيان زمينه را براي کمک هاي آنان به ديگران فراهم نمود و در اين بين زرتشتيان ايران هم از آن بهره مند شدند. در اقدامي عملي پارسيان انجمني به نام «انجمن بهبودي حال زرتشتيان ايران» به وجود آوردند که اين انجمن نماينده اي به نام «مانکجي ليمجي هوشنگ هاتريا» را به ايران فرستاد تا اقداماتي در بهبود حال زرتشتيان ايران انجام دهد. اقدامات مانکجي هاتريا در ايران جنبه هاي مختلفي از جمله سياسي و اجتماعي و فرهنگي را در برمي گرفت که بررسي آن موضوع اين مقاله خواهد بود.

 نسخه قابل چاپ