بانک مقالات تاریخ

دومين دوره جنگ هاي ايران و روس در عرصه داخلي فرصتي به برخي شاهزادگان داد تا با استفاده از شرايط موجود در صدد بسط قدرت خويش برآيند. در اين ميان، نارضايتي عمومي از عملکرد محمد ولي ميرزا در يزد به شورشي انجاميد که هدايت آن را عبدالرضاخان بافقي عهده دار بود. مقاله حاضر سعي دارد تا مبتني بر شيوه توصيفي - تحليلي ضمن بازکاوي در زمينه هاي اجتماعي اين رخدادها، تحولات متعاقب را در پيوندي با حيات سياسي ايران و رويدادهاي کرمان مورد بحث قرار دهد. در واقع، متاثر از عواملي چون مناسبات قدرت ميان شاهزادگان، بازتاب ضعف حکومت مرکزي در تشديد رقابت هاي دروني، و هم زماني و آميزش رخدادهاي يزد با کرمان، شاه و نايب السلطنه را بر آن داشت تا به بهانه حضور نظامي عباس ميرزا در اين مناطق، مقصود خود در هدايت قشون به سرحدات شرقي را مکتوم دارند. بدين ترتيب در شرايطي که فتح بدون خونريزي يزد و کرمان تاييدي بر بزرگ نمايي بحران بود، مرگ بدفرجام عبدالرضاخان نيز سياست گزاري فتحعلي شاه در اداره امور و تاديب عمال به جاي رسيدگي به تخلفات شاهزادگان را نمودار ساخت.

 نسخه قابل چاپ