بانک مقالات تاریخ

در خصوص عقايد ديني نادر و ارتباط آن با حوزه سياست تاکنون نظرات مختلفي ابراز شده است. برخي او را سني مذهب مي دانند، پاره اي او را شيعه معتقد و بعضي ديگر او را مبدع دين جديد جهاني معرفي کرده اند و دست آخر اينکه عده اي او را فاقد دين دانسته اندکه صرفا دين را ابزاري در جهت وصول به سياست دنيوي تلقي مي کرد. اما مسلم است که نادر به خداي يگانه اعتقاد داشت.
در قفقاز عصر نادري مثل ادورا قديم، گروه هاي مختلف قومي- ديني نظير مسيحيان، مسلمانان و اندکي يهودي مي زيستند. آميزه اي از نژاد ها، زبان ها و اقوام مختلف که روس ها و عثماني ها به بهانه حمايت از همکيشان خود به مداخله و بسط قدرت در آنجا مي پرداختند. پيشنهاد نادر در خصوص همزيستي اديان، جهت برطرف کردن خط فاصل بين دو فرقه بزرگ اسلامي شيعه و سني بود؛ در باب مسيحيان قفقاز به ويژه مليک ها و جاثليق هاي ارمني، سياست نادر متمايل به و اقع گرايي بود و با تصديق حقوق و امتيازات کليساي اچميادزين و مليک هاي ارمني، آنان را با سياست منطقه اي ايران در قفقاز همراه کرد. نادر با ارزيابي صحيح نقش دين در جوامع شرقي، قصد داشت ضمن آشنايي با اديان مردم قلمرو تحت امرش بر عناصر همگرا تاکيد ورزد، ترجمه کتب مقدس هم نتيجه چنين سياستي بود. تحليل سياست هاي مذهبي نادر در قفقاز، موفقيت نسبي او را در اين منطقه مسجل مي سازد.

 نسخه قابل چاپ