بانک مقالات تاریخ

بقعه شيخ صفي الدين اردبيلي يکي از مکان هاي مذهبي و زيارتي مهم در دوران حکومت صفوي به شمار مي رفت. امور مربوط به اين بقعه تا پيش از تاسيس حکومت صفوي اغلب مستقيما توسط شيوخي که رهبري طريقت صفوي را بر عهده داشتند، اداره مي شد. بعد از تاسيس حکومت صفوي هر چند که پادشاهان صفوي عنوان مرشدي کامل را حفظ کرده بودند، اما ديگر شخصا بقعه را اداره نمي کردند، بلکه افرادي را به عنوان متولي انتخاب و به اين کار مي گماشتند.
در اين جا ما با اين پرسش روبرو هستيم که با توجه به اهميت اين بقعه، وظايف و جايگاه متوليان در طي دوران حکومت صفوي چه بوده است؟ آيا آنان از طبقه اجتماعي خاصي انتخاب مي شدند؟ و آيا آنان در اداره بقعه اختياردار بودند و يا تنها اوامر و دستورات شخص شاه را اجرا مي کردند؟ با توجه به موقعيت و اهميت بقعه، به نظر مي رسد افرادي که منصب توليت را در اختيار گرفته اند از موقعيت ويژه اي در دستگاه حکومتي صفوي برخوردار بوده اند تا جايي که حتي گاه اين سمت را همزمان، همراه با منصبي سياسي چون حکومت اردبيل و گاه کل آذربايجان، برعهده داشتند.
تحقيق حاضر در پي شناسايي متوليان و اقدامات آنها و نيز مشخص کردن وظايف متوليان، جايگاه و ميزان مشارکت آنان در امور سياسي مي باشد. روش تحقيق در اين پژوهش از نوع کتابخانه اي و اسنادي است. در اين جا همچنين اسامي متولياني که بر اساس منابع شناسايي شده اند به ترتيب زماني در جدولي تنظيم و سعي شده است مشخص گردد که هر يک به چه گروه اجتماعي تعلق داشته اند و احيانا در طي حکومت صفوي چه تغيير و تحولي در انتخاب افراد مذکور ايجاد شده است.

 نسخه قابل چاپ