بانک مقالات تاریخ

سرزمين سغد، از پيشگامان ساخت و رشد و بالندگي شهر در پهنه تمدن ايراني است. نام سغد ريشه در معناي سکونت گاه و شهر دارد. ساکنان سغد جزو نخستين شهرنشينان و کناره هاي رود سغد (زرافشان) بهترين جايگاه از نظر طبيعت و اقليم براي بالندگي شهر به شمار مي رود. قرار گرفتن شهرها در محدوده اي پرآب و بهره مند از دشت ها و ريگستان هاي وسيع و گذر مهم ترين راه هاي تجاري بخش هاي شرقي ايران از سغد و کشاورزي و نظام دهقاني، باعث شکوفايي آن شد؛ در حالي که اين منطقه همواره در معرض يورش مهاجمان صحرانورد شرقي بود. در اين مقاله تلاش بر آن است تا ضمن پرداختن به عوامل موثر در پيدايش و بالندگي شهرهاي اين ديار، پيشينه نام و نشان، زمينه هاي تاريخي در شکل شناسي و شکوفايي شهرهاي سغد مورد تامل قرار گيرد.

 نسخه قابل چاپ