بانک مقالات تاریخ

حضور برادران شرلي در ايران اتفاق چند جانبه اي بود. آنها در آمدن به ايران حامل پيغامي از انگلستان و جهان مسيحيت به شاه بودند و چندي در ارتش شاه مشغول تعليم قواي ايراني و ساخت توپخانه شدند. آنها همراه ايرانيها با ترکان عثماني جنگيدند و هر دو از سوي شاه عباس براي اهداف سياسي ـ تجاري به اروپا رفتند. هدف شاه از ارسال آنها فعال کردن جبهه غرب عليه ترکان عثماني بود که در حقيقت خواسته قلبي دنياي مسيحيت، پاپ وکشيشان مسيحي نيز به شمار مي آمد. آنتوان شرلي يک بار از سوي شاه عباس به اروپا رفت و بدون کسب نتيجه اي، به ايران برنگشت. رابرت شرلي، برادر کوچکتر که محترمانه به صورت گروگان در ايران بود نيز بنا به اعتماد و علاقه وافر شاه به او، دو بار عازم اروپا شد. در مجموع، ماموريت اين دو برادر اگرچه نتايج عملي چنداني دربرنداشت، اما باعث نزديکي و رونق فعاليتهاي سياسي بين ايران و اروپا شد؛ بويژه آنکه آنتوان و رابرت سفارتهاي خود در اروپا را محدود به کشور خاصي نکرده، از تمام دول قدرتمند آن زمان و نيز پاپ غافل نبودند. ماموريت اين دو برادر واکنشهاي متفاوتي را در ميان کشيشان مسيحي اروپايي در ايران برانگيخت. کارمليت ها اگر چه در ابتداي امر در ارزش واهميت ماموريت برادران شرلي در شک و ترديد بودند، اما بزودي با سفارش پاپ درخصوص شرلي ها و بويژه رابرت شرلي که همسرش «ترزا» نيز به دست کارمليت ها غسل تعميد يافته بود، از برادران شرلي حمايت کردند. در عوض، کشيشان آگوستيني پرتغالي، مليت اين دو برادر و حضور موثر آنها در ايران را مغاير با منافع اسپانيا و پرتغال ارزيابي نمودند، بويژه آنکه شاه عباس با کمک انگليسيها توانست پرتغاليها را از جنوب ايران و هرمز اخراج کند. در مجموع، سفارت شرلي ها به اروپا ازجانب شاه عباس اول، اگر چه نتايج عملي براي ايران در بر نداشت، اما باعث رونق فعاليت کشيشان مسيحي در ايران شد.

 نسخه قابل چاپ