پاسخ به:بانک مقالات تاریخ
شنبه 2 اردیبهشت 1391 9:17 AM
| 4 : پژوهش هاي تاريخي (مجله دانشكده ادبيات و علوم انساني اصفهان) زمستان 1389; 46 (دوره جديد)(4 (پياپي 8)):53-77. |
| ماموريت نظامي گري دولت پهلوي دوم و تاثيرات آن بر سياست خارجي ايران |
| چمنكار محمدجعفر* |
| * دانشگاه اروميه |
|
توسعه ساختار نظامي از نمادهاي مشخص حاکميت پهلوي در دهه 50 ه.ش / 70 م بود. دولت پهلوي با پذيرش نقش جديد سياسي و امنيتي، تحت تاثير مجموعه عوامل به هم پيوسته بين المللي و داخلي به سرعت به کانون توجه غرب تبديل گشت و به صورت کاملا شتاب آلود به قدرت نظامي عمده اي دست يافت. نتيجه اين دگرديسي، افزايش تحرکات و مداخلات نظامي و سياسي منطقه اي و فرامرزي ايران در دهه واپسين حکومت پهلوي بود. هدف از اين نوشتار بررسي نظامي گري و تاثيرات آن بر سياست خارجي دولت پهلوي دوم است. بر اين اساس، بالا رفتن جايگاه نظامي گري در سياست داخلي و روابط خارجي، با تحميل هزينه هاي سنگين مالي و تبعات سوء منطقه اي، روند تضعيف و فروپاشي دروني سياست خارجي رژيم پهلوي را شتاب بخشيد. |
| كليد واژه: حاکميت پهلوي دوم، ساختار ارتش، عوامل توسعه نظامي، مداخلات خارجي، فروپاشي |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
