مقالات علوم سیاسی

نحوه تعامل چندجانبه گرايي حاکم بر گات / سازمان جهاني تجارت و منطقه گرايي حاکم بر گروه بندي هاي ترجيحي، يکي از مسايل مهم و پيچيده عرصه تجارت بين الملل است. در حالي که چندجانبه گرايي بر عدم تبعيض (با تکيه بر اصول رفتار ملي و ملت کامله الوداد) در تجارت بين الملل تاکيد دارد، منطقه گرايي به رفتارهاي ترجيحي ميل مي کند. با اين وجود، هر دو به موازات هم رشد کرده اند و اغلب دولت ها از هر دو گزينه در کنار هم استفاده مي‎ کنند؛ به خصوص طي يکي دو دهه اخير که در پي مذاکرات دور اوروگوئه، توافق هاي گسترده اي به صورت چندجانبه به عمل آمده و سازمان جهاني تجارت جايگزين گات شده، موج نوين و گسترده اي از منطقه گرايي رشد يافته است. با وجود ناهم خواني هايي که به صورت کلي بين چند جانبه گرايي و منطقه گرايي مطرح است، شرط «بازبودن» مي تواند منطقه گرايي را در سازگاري و حتي تکميل چندجانبه گرايي قرار دهد.

 نسخه قابل چاپ