مقالات علوم سیاسی

پس از فروپاشي اتحاد شوروي بنيادگرايي اسلامي در آسياي مرکزي از اهميت قابل توجهي برخوردار شده است. گروه هاي اسلامي از بازيگران تحولات دهه 1990 در آسياي مرکزي بوده اند. اين گروه ها به بهره گيري از ريشه هاي عميق باورها و تمايلات اسلامي در منطقه، تلاش هاي وسيعي را سازمان داده اند. ظهور طالبان در افغانستان و پيوندهاي قومي اين کشور با جمهوري هاي آسياي مرکزي، اثرپذيري منطقه از تحولات سياسي – نظامي افغانستان را شدت بخشيد. اما استقرار طالبان به نوبه خود به تحکيم روند صلح در تاجيکستان کمک کرد. مجموعه اي از عوامل بيروني و دروني اسلام گرايي در آسياي مرکزي را تقويت کرده است. تحولات اخير به خوبي اثبات کرد، اسلام در منطقه داراي اهميت ويژه، و در شکل گيري هويت جديد منطقه بسيار موثر بوده است. در شرايط پس از 11 سپتامبر، اين عنصر از تاثير بيشتري برخوردار شده است. نخبگان سياسي آسياي مرکزي نيز اسلام سياسي را مهم ترين رقيب سياسي خود برآورد کرده اند. اين مقاله به ريشه هاي توسعه بنيادگرايي اسلامي در منطقه آسياي مرکزي مي پردازد.

 نسخه قابل چاپ