مقالات علوم سیاسی

اين پژوهش به بررسي عامل مهم که زيرساخت هاي تئوريک و بعضا عملي بخشي از رفتار و روابط خارجي يک حکومت اسلامي را صورت بندي و سازمند مي نمايد يعني اصل جهاد در شرايط کنوني نظام بين المللي مي پردازد. بعضي از فقها و انديشمندان جهان اسلام تقسيم بندي هاي مفصلي از جهاد در اسلام انجام داده اند، اما قاطبه آنان جهاد را به دو قسم کلي تقسيم نموده اند: - 1 جهاد ابتدايي (آزاديبخش) که به منظور دعوت از کفار و مشرکان به دين مبين اسلام صورت مي گيرد و تنها در مقابل تعرض نظامي دشمن هنگام روبه رو شدن با تبليغ مسلمانان موضوعيت مي يابد. - 2 جهاد دفاعي؛ چنانچه منافع، شهرها و کيان اسلام و مسلمانان در خطر افتد مسلمانان با نوع دومي از جهاد روبه رو مي گردند که بر تمام مسلمين اعم از زن و مرد، پير و جوان، کوچک و بزرگ واجب مي شود تا به هر وسيله اي که بتوانند دفاع نمايند. به نظر مي رسد اشغال مناطق ارضي و مرزي يک دولت توسط دولتي ديگر، خواه اسلامي يا غير اسلامي مسلمانان آن سرزمين را در برابر جهاد دفاعي قرار مي دهد. امروز علما و انديشوران اسلامي جهاد را با توجه به قواعد و موازين حاکم بر نظام بين الملل، حرمت و اعتبار قلمرو ملي در نظام جهاني و جايگاه حقوق بين الملل که اساس نهادهاي بين المللي را شکل مي دهد، (سازمان ملل ...) در شرايط خاصي مجاز و معتبر مي شمارند. بنابراين، در اين پژوهش سعي خواهيم کرد ضمن بررسي رويکردهاي سنتي رايج و موجود به ايده اي نوين جهت حل مسائل مبتلا به يک نظام سياسي اسلامي دست يابيم.

 نسخه قابل چاپ