مقالات علوم سیاسی

با رويداد انتخابات دوره نهم رياست جمهوري، علاوه بر افزايش تقاضا در عرصه داخلي، شاهد افزايش فشارهاي خارجي عليه ايران هستيم. خارج از گرايشات سياسي داخلي و يا خارجي، به نظر مي رسد موضع گيري هاي عدالت جويانه داخلي به وجهي بيان شده است که موجب بروز شائبه تجديد نظر طلبي شالوده شکنانه گرديده است. اين در حالي است که ممکن است هدف از سياست گذار ايراني همانند هر سياست گذار ديگر حاکي از حق تحول در منزلت جهاني کشور با عنايت به فرهنگ بومي باشد. در اين رهگذر احتمال دارد سياست گذار ايراني مايل باشد تا موضع گيري يکسان نگر حاکم به شکل هژموني غربي را نقد کند، نه آنکه قصد شالوده شکني داشته باشد. به هر حال فقدان اين تطابق نظري داخلي و خارجي زمينه را براي حذف ديالوگ بين ايراني و عرصه جهاني، و حرکت پيوسته به سوي ستيز ديالکتيکي آماده کرده است. در اين مقاله، چارچوبي براي سازماندهي طرز تلقي ايران ارايه شده است.

 نسخه قابل چاپ