مقالات علوم سیاسی

فرهنگ و تاريخ در بستري موازي حرکت مي نمايند. فرهنگ وجه ذهني تمدن و تمدن وجه مادي و عيني فرهنگ است. بستر ساز هر دو مفهوم تاريخ مي باشد. بررسي تاريخ از منظر ديرينه شناسي و تبار شناسي براي تبيين آينده و آشکار نمودن ساختار پنهان حاکم بر روابط پديده ها، مورد علاقه محققين علوم سياسي مي باشد. هدف تاريخ نيل به درجه عالي انسانيت است يعني دستيابي به وضعي که بشر به واقعي ترين مفهوم انسان به سر برد. مقاله حاضر به بررسي آينده تاريخ از ديدگاه هاي مذهبي و فلسفي مي پردازد. فلاسفه بزرگ هر کدام به گونه اي در مورد تاريخ و سير حرکت آن انديشه هاي فلسفي ارايه نموده اند. فلسفه تاريخ بحثي است که ريشه آن را حداقل در حدود بيست و پنج سده پيش بايد جستجو نمود ولي موضوع اين مقاله، پرداختن به انديشه چند تن از شخصيت هاي علمي معاصر، شخصيتهايي مانند اسوالد اشپنگلر، کارل ياسپرس، آرنولد توين بي، پيتريم سوروکين، فرانسيس فوکوياما و ساموئل هانتينگتون است.

 نسخه قابل چاپ