مقالات علوم سیاسی

با توسل به معاهده منع گسترش سلاح هاي هسته اي، بيش از هفت سال است که فعاليت هاي هسته اي جمهوري اسلامي ايران تحت مکانيزم هاي شديد راستي آزمايي آژانس قرار دارد. سيستم راستي آزمايي مزبور در قالب قرارداد پادمان جامع، بر بررسي صحت فعاليت هاي اعلام شده کشورها متمرکز است. نظارت و بازرسي از مواد هسته اي، کانون سيستم مزبور است. مکانيزم هاي پيچيده راستي آزمايي در زمينه حسابرسي از مواد هسته اي، ايجاد نظام نگهداري سوابق مواد هسته اي، سيستم گزارش دهي دقيق کشورهاي عضو در مورد ميزان صادرات و واردات مواد هسته اي، ارايه اطلاعات طراحي ها و بررسي صحت اطلاعات ارايه شده توسط آژانس، در قالب بازرسي ها و بازديدها در حال اجراست. کارايي موثر هر يک از اين مکانيزم ها مستلزم استفاده بهينه از تکنيک ها، ابزارها و تجهيزات خاص خود است. اين مقاله آثار مستقيم و غيرمستقيم رشد فناوري را بر ابزارها و تجهيزات مورد استفاده در سيستم راستي آزمايي در بازرسي و نظارت از ايران مورد بررسي قرار مي دهد و به اين نتيجه مي رسد که رشد علم و فناوري هم به صورت مستقيم و هم غيرمستقيم سبب تحول در مکانيزم هاي سيستم راستي آزمايي شده و با فراهم آوردن زمينه ها و ابزارهاي نوين سبب تحول در اجراي موثر قرارداد پادمان شده به طوري که اين کشور را در وضعيتي قرار داده که فارغ از تعهدات حقوقي، اقدامات نظارتي و بازرسي شديدتري را بپذيرد.

 نسخه قابل چاپ