مقالات علوم سیاسی

از دهه 1970 به اين سو ما شاهد رشد ادبياتي هستيم که بازگرداندن دوباره دولت به مطالعات علوم سياسي را دنبال مي کند. در اين ادبيات به طور خاص، نظريه هاي دولت سازي اهميت بالايي يافته اند. همين اهميت باعث شده است تا ما با تعدد و تکثر نظريه هاي دولت سازي مواجه شويم که ادبيات مربوطه را دچار نوعي آشفتگي متني ساخته است. بدين سان در مطالعات جديد دولت سازي اين ضرورت وجود دارد تا از طريق يکي از شيوه هاي چارچوب بندي يعني رهيافت هاي نظري، آشفتگي متني مزبور را ساماني تئوريک داده و سازه هاي نظري منسجمي را در حوزه نظريه هاي دولت سازي بنا نهيم. در شيوه اي که نظريات بر اساس استدلالهاي تقريبا مشابه، برنامه هاي پژوهشي و نياي نظري مشترک دسته بندي مي شوند، مقاله نظريه هاي دولت سازي را از حالت پراکنده به شکل چهار رهيافت نظري که به ترتيب بر متغير جنگ، متغير بحران ها و پويايي هاي اقتصادي و اجتماعي فئوداليسم، متغيرهاي فرهنگي و نهايتا موضوعات مربوط به جهان سوم تاکيد مي کنند، متحول مي سازد. در مرحله بعد و پس از ايجاد اين رهيافت هاي نظري، با نقدي آسيب شناختي از نظريه هاي دولت سازي موجود، بايسته هاي تئوريکي را به بحث مي گذاريم که اين سازه هاي نظري بدان نيازمند هستند. در اين آسيب شناسي مشخص مي سازيم که نظريه هاي دولت سازي در غرب بايد رويکرد تک عليتي در نظريه هاي دولت سازي را به نفع رويکرد چند عليتي وانهند. همين طور با نگاهي آينده پژوهي و براي تکميل نظريه هاي دولت سازي در کشورهاي جهان سوم، نوعي دستور کار پژوهشي تدارک مي بينيم.

 نسخه قابل چاپ