مقالات علوم سیاسی

از جمله مباحث پايدار و ناميراي فلسفه سياسي و اخلاق موضوع عدالت است. از اين رو در اين باب فلاسفه در دوران هاي مختلف و با رويكردهاي متفاوت به اين مهم پرداخته اند. مقاله حاضر به صورت خاص، دو فيلسوف متعلق به دو دوره متفاوت يعني افلاطون و راولز را كه به صورت مستقيم يا غيرمستقيم اما موثر دغدغه عدالت داشته اند، برگزيده است مبناي انتخاب اين دو متفكر اين است كه آن ها فراتر از فرديت خود نماينده و بيانگر دو مدل متفاوت و به تعبير جزيي تر متقابل در عرصه فلسفيدن عدالت هستند. بر اين اساس در تك نگاشت حاضر در پي آن هستيم كه با تمركز بر بخش مقايسه پذير دو اثر «سياست» افلاطون و «نظريه در باب عدالت» راولز به طرح برشي از انديشه آن ها در مورد عدالت بپردازيم. با انجام اين كار در مي يابيم كه افلاطون از درون انسان مبحث عدالت را شروع مي كند، و در مقابل راولز از بيرون انسان بحث عدالت را پيش مي كشد.