پاسخ به:مقالات زبان های خارجی
جمعه 22 اردیبهشت 1391 7:16 PM
| 5 : مطالعات زبان و ترجمه (دانشكده ادبيات و علوم انساني مشهد) تابستان 1389; 42(1):89-109. |
| تاثيرات کششي پاره اي سازه هاي نوايي در زبان فارسي |
| جهانگيري نادر*,مهدي زاده عباس |
| * گروه زبان شناسي، دانشگاه فردوسي مشهد |
|
اين پژوهش کشش سازه اي را به عنوان نشانه اي براي ناحيه برجستگي و مرزهاي نوايي مورد بررسي قرار مي دهد. از دو آزمايش انجام شده، اولي تاثير تکيه تقابلي را بر ديرش هجا، واکه و همخوان مورد مطالعه قرار مي دهد. آزمايش دوم تاثير انواع جمله و چهار مقوله مرزي را بر ديرش هجا، واکه و همخوان بررسي مي کند. پنج گويشور تحصيل کرده زبان فارسي سه واژه با سه هجاي CV را که شامل هجاي مورد بررسي مي باشند توليد کردند. واژه هاي کليدي در جملات حامل با چهار حالت کانوني در آزمايش اول و در چهار مقوله مرزي و سه نوع جمله در آزمايش دوم توليد شدند. نتايج آزمايش اول نشان داد که هجاي با تکيه کانوني، کشش بيشتري نسبت به بقيه حالت ها دارد. علاوه بر اين در حالت کانوني تاثيرات کششي پيشرو در واژه مشاهده مي شد. از نتايج اصلي آزمايش دوم تاثيرات کششي مرز پايان واژه و تاثير معنادار نوع جمله و مقوله هاي مرزي بر ديرش هجا، واکه و همخوان مي باشد. در پايان نتايج آزمايش ها با نتايج بررسي هاي انجام شده در زبان انگليسي مقايسه شده است. |
| كليد واژه: ديرش، تاثيرات کششي، تکيه کانوني، مرزهاي نوايي، نوع جمله |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
