مقالات زبان های خارجی

تلفظ، کارکرد بسيار مهمي در درک گفتار و انتقال مفاهيم دارد. شمار چشمگيري از ايرانيان که در مدارس و دانشگاه ها به يادگيري زبان فرانسه مي پردازند، در ماه هاي آغازين در زمينه تلفظ به خطاهايي چند گرفتار مي شوند. اين پژوهش به کمک آزمونهاي تشخيصي و توليدي، انواع خطاهاي آوايي فارسي زبانان را استخراج و تجزيه و تحليل مي کند و نيز مشکلات فراگيران زبان فرانسه را در خوشه هاي ابتدايي واژه ها، انتقال منفي زبان فارسي يا انگليسي، واکه هاي خيشومي، توزيع و جانشيني آواها، واکه هاي باز و بسته، کشش ماهيچه اي و... آشکار مي نمايد. نتايج حاصل از اين واکاوي، پژوهش گر را به سوي طبقه بندي تازه اي از خطاها، بر حسب درجه آساني، راهبري مي کند. دستاوردهاي اين پژوهش فرضيه هاي واکاوي مقابله اي آواهاي زبان فارسي و فرانسه را – مبني بر آنکه هر چه تفاوتها و ناهمگوني هاي آواهاي اين دو زبان ژرف تر باشد، فراگيري آنها پيچيده تر خواهد بود، مورد ترديد قرار مي دهد. يافته ها، نشانگر آن است که هر چه آواهاي زبان فارسي و فرانسه شباهت بيشتري به يکديگر داشته باشند و از همديگر کمتر تميز داده شوند، فراگير در تشخيص و توليد آنها با دشواري بيشتري رو به رو مي گردد.

 نسخه قابل چاپ