مقالات زبان های خارجی

در مقال? حاضر مفاهيم تنفر، حقارت، عشق در آثار لرمانتف مورد بررسي قرار گرفته و ديدگاه خاص نويسنده در رابطه با اين واژگان بيان مي شود. ابتدا اين مفاهيم به طور مختصر در آثار منظوم مثل «شاعر» و «انديشه ها» و سپس به صورت مفصل در آثار منثور لرمانتف مثل رمان «واديم» و داستانهاي «شاهزاده مري»، «شاهزاد ليگوفسکايا» و رمان «قهرمان دوران ما» بررسي مي گردند. همچنين سعي شده شکل گيري و تکامل جهان بيني قهرمانان آثار لرمانتف از زاوي? اين مفاهيم نشان داده شوند، که نتيج? اين تکامل تغيير انسان از موجودي عامي و خودخواه به موجودي والا و اخلاقي مي باشد. جمع بندي جنب? اخلاقي و فلسفي اين مسأله به صورت زير مي باشد: زندگي انسان ها در حقارت موجب عدم درک تفاوت بين تنفر/ نيستي و عشق/ هستي مي گردد. به همين دليل انساني که در حقارت زندگي مي کند، به نظر مي رسد تأثير گذار نيست و به عبارت ديگر او حق انتخاب «له» يا «عليه» را ندارد.

 نسخه قابل چاپ