پاسخ به:مقالات زبان های خارجی
جمعه 1 اردیبهشت 1391 6:55 PM
| 10 : پژوهش زبان هاي خارجي بهار و تابستان 1382; -(14):155-175. |
| پژوهشي در مضامين اشعار و ديدگاه هاي لئوپولد سدار سنگور (1906-2001) |
| معظمي گلنار* |
| * دانشکده زبان های خارجی دانشگاه آزاد اسلامی |
|
لئوپولد سِدار سِنگور شاعر پرآوازۀ سیاهپوست سنگالی، در سال 1906 در سنگال دیده به جهان گشود و تحصیلاتش را در مدرسۀ مذهبی کاتولیک در داکار و کالج لیبرمان به پایان رساند و در سال 1928 برای تحصیلات عالی به پاریس رفت. وی در دبیرستان لوئی لوگران و دانشگاه سوربون به فراگیری فلسفه و ادبیات پرداخت و در سال 1935 به درجۀ استادی دستور زبان دانشگاه فرانسه رسید. وی در این دوره با نام آوران و افراد سرشناس چون ژرژ پمپیدو آشنا شد که این دوستی ها، سرآغازی برای رسیدن به موفقیت های آیندۀ شاعر جوان محسوب می شود. او علاقۀ زیادی به فراگیری و خواندن کتابهای نویسندگان و شعرای بزرگی چون مارسل پروست، ژان پل سارتر، پل کلودل، سن ژرژ پرس، آندره بروتن، و پل الوار داشت. او شاعری سوررآلیست بود که با استفاده از فضاهای خاص فرانسوی – آفریقایی موسیقاری، سنتی و اسطوره ای باعث خلق آثاری نو و سخت پیچیده گردید. به همین روی در نظر داریم که در این مقاله با روش «خرده خوانش» که ژان پی یر ریشار بنیانگذار آن بود و با تشریح بخشی از اشعار مجموعۀ اتیوپیک (حبشی ها) شاعر سنگالی، مضمون های مورد نظر وی را نشان دهیم. در این رهگذر، نکات مبهم و تاریک شعر این شاعر و زوایای اندیشه و آرمان های او از خلال تکرارها و تشبیهات و استعاره ها ارائه می شوند. |
| كليد واژه: |
 |
|
نسخه قابل چاپ |
