مقالات زبان های خارجی

خاصیت ترکیب پذیری کلمات از جمله موضوعاتی است که در علم نحو روسی به هنگام بررسیِ نحوۀ ترکیب کلمات با یکدیگر مورد مطالعه و بررسی قرار می گیرد. ویژگی ترکیب پذیری کلمات را می توان در دو سطح متفاوت زبانی، یعنی در دو سطح معنا و دستور مشاهده نمود. زبانشناسان روس خاصیت ترکیب پذیری کلمات را در درون «گروه واژه های وابستگی» مورد مطالعه و بررسی قرار داده و بر این اساس، در درون تمامی گروه واژه های وابستگی، کلمه ای را به عنوان «کلمۀ اصلی» و کلمۀ دیگر را تحت عنوان «گسترش دهنده» مشخص می نمایند. در گروه واژه های وابستگی، میان کلمات اصلی و گسترش دهنده ها نوعی رابطۀ معنایی وجود دارد که «نسبت نحوی» نامیده می شود. زبانشناسان روس نسبت نحویِ موجود میان کلمات در گروه واژه را به چند نوع تقسیم بندی می کنند. مقالۀ حاضر ماهیت و نحوۀ عملکرد خاصیت ترکیب پذیری کلمات در ساختار گروه واژه های روسی را مورد بررسی قرار می دهد.

 نسخه قابل چاپ