مقالات زبان های خارجی

شيوه دستور – ترجمه كه در اصل برگرفته از دو مقوله «آموزش دستور» و «ترجمه» است، تاكنون بيشتر در بستر فيزيكي مورد بررسي قرار گرفته است. آگاهي از تاريخچه اين شيوه آموزشي، خود به معني شناخت مشخصات و قابليت هاي متفاوت آن در سرعت بخشي به روند انتقال محتوا است. آشنايي با چگونگي ايجاد، گسترش و تعميق مهارت هاي كتبي زبان در محيط واقعي آموزش، خود گامي مؤثر در استفاده بجا و هدفمند از شيوه دستور – ترجمه در بستر الكترونيكي محسوب مي شود. در يادگيري به طور اعم و يادگيري زبان به طور اخص، اصل بر اصرار به استفاده از محيط فيزيكي آموزشي و يا شيوه آموزشي خاص نيست، بلكه مسأله اساسي، ميزان حصول به اهداف دوره هاي آموزش زبان مي باشد. در مقاله حاضر، به كارگيري شيوه آموزش دستور – ترجمه در دو بستر فيزيكي و الكترونيكي مورد مقايسه قرار گرفته است.