مقالات زبان های خارجی

بهره گيري از رويدادها و شخصيت هاي تاريخي توسط درام نويسان با تلفيقي از التزام به واقعيات روي داده و آزادي عمل در خلق درام هايي متناسب با روحيات و افكار نويسندگان آن، شكل دهنده نوع ادبي خاصي به نام درام تاريخي است. اگر چه اين نوع ادبي در تاريخ ادبيات آلمان، تا قبل از دوره «توفان و طغيان»، داراي هويت بود، ولي از جايگاه ويژه اي برخوردار نبود. در اين دوره، درام تاريخي آلمان با الگو گرفتن از درام هاي تاريخي بي نظير ويليام شكسپير، كه به خصوص يوهان ولفگانگ فون گوته، نويسنده نامدار آلماني، از او الهام گرفت، به اوج شكوفايي خود رسيد. در كنار گوته، نويسندگاني چون فريدريش فون شيلر و هاينريش فون كلايست نيز به درام تاريخي آلمان هويت خاصي بخشيدند. در دوره اي «كلاسيك» و «رمانتيك» درام تاريخي آلمان به حيات خود – البته نه به شكوفايي دوره «توفان و طغيان» - ادامه داد. تأثير عظيم شكسپير بر درام تاريخي آلمان در دوره هاي بعدي كمرنگ تر شد، اما اين تأثير تا شروع عصر فناوري و گرايش به مدرنيسم پابرجاي ماند، به طوري كه نويسندگان دوره هاي مختلف ادبي از آثار شكسپير در خلق درام هاي تاريخي نصيب بسيار بردند.