مقالات زبان های خارجی

دستورهاي سنتي به ساختار جمله عنايت زيادي داشته اند و همچنان بر اين باورند كه مجموعه سازه هاي يك جمله و معاني مترتب بر واژه ها نه تنها جمله اي را به صورت دستوري و نادستوري عرضه مي دارند، بلكه معنايي و نامعنايي آن را مشخص مي كنند. به عبارت ديگر، جمله رامجموعه اي از سازه ها مي دانند كه با حفظ تقدم و تاخر افاده معني هم مي كند. در اين جستار بر آنيم تا نشان دهيم جمله، حتي در ساده ترين نوع خود، داراي تموج تفسيري است. پس توصيف ما از ساختار جمله و يا بند بايد فراتر از حد به اصطلاح توصيف معنايي باشد و مقوله هاي صورت منطقي آن نيز بايد لحاظ گردند.

 نسخه قابل چاپ