مقالات زبان های خارجی

فلاسفه جزء اولين كساني بودند كه به حافظه توجه نمودند و سعي در كشف ویژگي ها و ارايه مفهومي روشن از آن داشتند . نگاه فلسفي صرف، پاسخگوي سایر سوالات بشر در خصوص توانایي هاي حافظه در امور مختلف نبود. از این رو، روانشناسي با هدف بررسي دنیاي ذهني انسان از درون فلسفه زاده شد و تلاش كرد تا جایگاه حافظه را در فرایند یادگيري، بررسي و تبیين كند .  بسیاري از شناخت علمي انسان از حافظه خود, مبتني بر یافته هاي یك قرن ونیم پیش است . در دهه هاي اخير, بعد از گذار از  مكتب رفتارگرایي و پیدایش مكتب شناخت گرایي, تحول عظیمي در شناخت انسان از عملكرد حافظه به هنگام یادگيري ايجاد شد . در پي تحقیقات فراوان , بخش هاي مختلف مغز و حافظه , مانند حافظه كوتاه مدت , حافظه كاري , حافظه بلند مدت , حافظه معنایي كه ارتباط تنگاتنگي با فرایند یادگيري زبان خارجي دارند، شناسایي شدند . در این مقاله, نقش حافظه در فرایند یادگيري زبان خارجي بررسي مي شود.

 نسخه قابل چاپ