مقالات زبان های خارجی

در ميان آثار ايبسن كه در ايران شناخته شده اند، دشمن مردم بيشترين خواننده و بيشترين مخاطب تلويزيوني و تئاتري را داشته است. در ميان شمار زيادي از اين گروه، گونه اي برداشت تحسين آميز از «قهرمان» اين نمايشنامه ديده مي شود كه بسيار بحث انگيز است كه اين خود نشانگر خوانش هاي يك سويه نگر منتقدان يا كارگردانان اين اثر است. در اين گفتار، نويسنده سرچشمه چنين برداشتي را آرمانخواهي و قهرمان پرستي نهفته در رمانتيسيسم و قهرمان پروري هاي ساده لوحانه مي داند، نگرشي كه ايبسن چندان به آن خوشبين نبود. به نظر نويسنده، ايبسن در اين نمايشنامه، با بهره جستن از شيوه هاي ويژه يك درام نويس نوين، نگاهي دوگانه به چهره هاي روشنگر دارد و بر نسخه هايي كه آنان براي دگرگوني اجتماعي مي نوشتند خرده مي گيرد.

 نسخه قابل چاپ