مقالات زبان های خارجی

نويسندگان، منتقدان ادبي و حتي خوانندگان تعاريف بسياري از چگونگي پيدايش يك اثر ادبي ارائه داده اند. بحث ها و پرسش ها درباره اين كه يك اثر تا چه اندازه مي تواند زاييده روح، عوالم دروني، غريزه، استعداد، عقل و الهامات نويسنده باشد، همچنان ادامه دارند. اين مقاله نيز بر آنست تا به بررسي و مطالعه درباره آفرينش ادبي، از ديدگاه دو نويسنده صاحب نام اوايل قرن بيستم، مارسل پروست و موريس بارس، بپردازد. الگوبرداري از آثار اهل ادب، به عنوان عامل باروري روح يك نويسنده، توجه به قدرت هاي دروني و بهره وري از ژرفاي درون و وجود نويسنده و زندگي اش، و سرانجام، جاودانه سازي عقايد و نام نويسنده با يك اثر، از جمله نكاتي اند كه به نظر پروست و بارس، در آفرينش ادبي مطرح مي شوند.

 نسخه قابل چاپ