مقالات زبان های خارجی

عوامل عديده اي در شكل گيري ديوان غربي - شرقي گوته نقش تعيين كننده اي داشته اند، و در اين ميان نقش حافظ و عشق عرفاني اين نويسنده نامدار آلماني به ماريانه فون ويلمر (Mariane von Willmer) بسيار چشمگيرترند. در اين كه انديشه حافظ و ديوان وي منبع الهام گوته براي خلق اين شاهكار ادبيات غنايي آلمان شد و ارادت خاص گوته به حافظ انگيزه اصلي او براي پي ريزي اين اثر و هجرتي روحاني و عرفاني از دنياي پرآشوب غرب به شرق بود، هيچ شك و ترديدي وجود ندارد، اما نبايد از نظر نيز دور داشت كه بدون آشنايي گوته با ماريانه و بالطبع تاثيرپذيري او از اين عشق، آفرينش ديوان غربي - شرقي به گونه اي كه در سال 1819 منتشر شده است، ممكن نبود و اين اثر جلوه ديگري مي يافت. عشق افلاطوني گوته به ماريانه، زليخاي ديوان غربي - شرقي، براي او محملي شد تا با سير و سلوك در ادبيات شرق و بخصوص ديوان حافظ و سفر خيالي خود به مشرق زمين به مفهوم عشق عرفاني دست يابد و عشق شرقي خمير مايه ديوان او شود.

 نسخه قابل چاپ