مقالات زبان های خارجی

ادبيات جهان ماندن در پرده هاي پندار را دشمن بزرگ آدمي دانسته و به شيوه هاي گوناگون آن را بازنمايي كرده است. ادبيات ايران از ديرباز جز پرداختن به مضاميني همچون فداكاري، عشق و آگاهي در برابر رذايلي مثل دروغ،فريب، ريا، تزوير، سالوس، توهم و خيال باطل نيز صف كشيده است. مرغابي وحشي ايبسن نيز بر چنين مضاميني استوار است. اين مقاله به همانندي «خواب» دردناك در مرغابي وحشي اشاره مي كند و آن را با «خواب خرگوشي» در ادبيات فارسي همسنگ مي داند. بحث اصلي مقاله اين است كه برآشفتن ناشيانه اين «خواب» مايه فعال شدن مكانيزم دفاعي خواب آلودگان است و اين كار فقط از كساني برمي آيد كه بتوانند نظير فرزانه افسانه زندگي عطار، از خود بگذرند و شرايطي مهيا كنند كه ديگران حتي از آن ها فراتر بروند. به عبارتي، اين مقاله بر محور اين سخن مي گردد كه روشنگران وامانده در تاريكي همچون رطب خوردگاني اند كه منع رطب نتوانند.

 نسخه قابل چاپ