مقالات زبان های خارجی

اين مقاله، حالت هاي حضور مترجم را در متن روايي ترجمه شده بررسي مي كند. ابتدا، به پيشينه بحث اشاره مي شود. آنگاه، به نقل از هرمانز كه معتقد است متن ترجمه شده از آن صداي دومي است كه هميشه در متن ترجمه شده حضور دارد، به سه حالت حضور مترجم به همراه نمونه آثار ترجمه شده، اشاره مي شود: حالت (هايي) كه در آن جهت گيري متن به سمت خواننده مستتر است؛ حالت (هايي) كه زبان خود را بازتاب دهد يا به خود ارجاع دهد؛ حالت (هاي) بيش تعين پذيري بافت محور. سپس در بررسي اين حالت ها، به مباحث پيدايي و ناپيدايي؛ مقاومت و اقليت سازي ونوتي نيز اشاره شده، شيوه هاي غرابت سازي / زدايي نيز ذكر مي شود. در پايان به ديگر شيوه هاي حضور مترجم در سطح مسايل زبان محور نيز اشاره مي شود.

 نسخه قابل چاپ