مقالات زبان های خارجی

توسعه دوره هاي آموزش فارسي به غيرفارسي زبانان و تدوين کتاب هاي مختلف آموزشي مرتبط در اين زمينه، تحولي فرهنگي است که با وجود آثار مثبت آن کاستي هايي را نيز به همراه دارد. مهمترين اين نقص ها گستره آزمون سازي زبان و به ويژه نبود آزمون بسندگي زبان فارسي است. اين مقاله به تعريف و اهميت آزمون سازي زبان و ارتباط آن با دوره هاي آموزش زبان فارسي پرداخته است. در اين پژوهش ضمن ساخت يک نمونه آزمون بسندگي زبان فارسي با تاکيد بر آزمون هاي شنيدن، خواندن و دستور، روايي و پايايي آزمون سنجيده شد. براي روايي سنجي آزمون، از فرآيندي دو مرحله اي، شامل تحليل داده هاي بازنگري سه دانشجوي خارجي دوره دکتراي زبان و ادبيات فارسي و بهره گيري از نظريه بحث در سنجش روايي بهره گرفته شد. پايايي آزمون نيز به شيوه آلفاکرونباخ محاسبه شد. نويسنده همچنين به دليل ابعاد مهم و تاثيرگذار آزمون در قلمرو سياسي و فرهنگي کشور، به توليد و روايي سنجي آزمون ملي بسندگي زبان فارسي توجه کرده است.

 نسخه قابل چاپ