مقالات زبان های خارجی

داستان پردازي و قصه گويي در سرزمين هند، سابقه اي طولاني دارد. آثاري چون «پنچ تنترا»، «مهابھارت و راماين» که از داستان هاي مهم در تاريخ کهن هند به شمار مي روند و شهرت جهاني يافته اند؛ گوياي سابقه دراز دامن اين نوع ادبي در سرزمين هندوستان است. زبان فارسي، اردو و هندي نزديکترين زبان هاي امروزي جهان اند و از ديرباز تا به امروز بين اين زبان ها داد و ستد وجود داشته و تحت تاثير يکديگر بوده اند. از ميان نويسندگان و داستان سرايان برجسته معاصر هند، پريم چند (1880- 1936 م) به بنيانگذاري شيوه نوين داستان نويسي در ادبيات اردو و هندي معروف شده است و آثار وي علاوه بر شبه قاره هند و پاکستان، در کشورهاي غربي نيز شناخته شده اند. پريم چند يکي از داستان نويسان واقع گرا (realist) در دوره معاصر ادبيات اردو و هندي است که در زمينه داستان کوتاه، رمان، نمايشنامه و غيره آثار برجسته اي از خود به جاي گذاشته است. اين مقاله کوشش دارد با بررسي و تحليل آثار و دامنه نفوذ و تاثير پريم چند، جايگاه وي را در ادبيات داستاني معاصر هند مشخص سازد. روش پژوهش در اين مقاله توصيفي - تحليلي است که از استقصا در متن هاي داستاني پريم چند، به ويژه داستان «بازيگر شطرنج» و با استناد به آرا و نظريات منتقدان درباره اثرگذاري وي در ديگران و تحليل اين اظهارات، نقش و جايگاه او را ترسيم مي سازد. اجمالا نتيجه اوليه تحقيق نشان مي دهد که پريم چند از حيث به کارگيري شيوه ها و شگردهاي رئاليستي، با رويکرد مقاومت در برابر استعمار، براي بسياري از داستان نويسان معاصر هند الگو قرار گرفته است.

 نسخه قابل چاپ