مقالات زبان های خارجی

يکي از مهمترين مباحث زبان شناسي است. «سبک هاي زباني» (language styles) است. در يک جامعه زباني، افراد بر اساس ميزان رسمي بودن موقعيت مکالمه، ميزان صميميت خود با مخاطب و ميزان فاصله جايگاه اجتماعي خود از مخاطب، اشکالي کاربردي از زبان را به کار مي برند که به «سبک زباني» معروفند. هدف از نگارش مقاله اين بوده است که سبک هاي متفاوت زباني در فارسي امروزي مشخص شوند. يکي از دستاوردهاي اين پژوهش اين است که چارچوبي روشن براي درنظر گرفتن تفاوت هاي سبکي در گردآوري و توصيف داده هاي زباني در پژوهش ها مشخص مي شود. همچنين به اين طريق مبنايي براي ويرايش متون مختلف و نقد آثار ادبي در جنبه هاي مرتبط با سبک هاي زباني گذارده مي شود. پس از بررسي سبک هاي زباني در فارسي و توصيف پيوستار سبکي براي آن، پنج سبک محترمانه (deferential)، رسمي (formal)، نيمه رسمي (semiformal)، محاوره اي (colloguial) و عاميانه (slangy) در زبان فارسي مشخص شده و مثال هايي از آثار ادبي براي اين سبک ها ذکر شده است.

 نسخه قابل چاپ