بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف از تحقيق حاضر بررسي و مقايسه الگوهاي انشا نويسي در دانش آموزان نارساخوان و نارسانويس پايه هاي چهارم و پنجم دوره ابتدايي با دانش آموزان عادي شهر تهران در سال تحصيلي 81-80 بود. براي اين منظور با استفاده از نمونه گيري در دسترس، در پايه هاي چهارم و پنجم و در هر پايه، 20 دانش آموز نارساخوان و نارسانويس که در مرکز اختلالات يادگيري يوسف آباد مورد تشخيص قرار گرفته بودند، انتخاب شدند. براي انتخاب گروه مقايسه از طريق نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي در پايه هاي چهارم و پنجم از هر پايه 20 دانش آموز پسر انتخاب شد و گروه ها از نظر خصوصياتي همچون هوش و سن همتا شدند. ابزار اين پژوهش را سه موضوع انشا تشکيل مي داد با اين عناوين: 1) انشايي درباره معلم خود بنويسيد، 2) انشايي درباره خودتان بنويسيد و 3) از کدام برنامه تلويزيوني خوشتان مي آيد، انشايي درباره آن بنويسيد که اين سه موضوع با توجه به سطح رشدي دانش آموزان انتخاب شدند. براي اينکه امکان کمک والدين به دانش آموز در نوشتن انشا کنترل گردد، از هر دانش آموز در سه جلسه مختلف در اتاق مشاوره مدرسه انشاها گرفته شد. سپس انشاهاي گرفته شده از نظر خصوصياتي همچون ميانگين طول جملات، ميانگين جملات، تعداد جملات ناتمام و جملات ساده و همچنين از نظر ويژگي هاي دستوري در دوازده حوزه و خصوصيات املايي در ده مورد با استفاده از آزمون تجزيه و تحليل واريانس و توکي مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج اين پژوهش نشان داد که عمده ترين خصوصيات انشا نويسي دانش آموزان نارساخوان و نارسانويس در پايه هاي چهارم و پنجم ابتدايي مربوط به مشکلات دستوري و ناتواني در سازمان دهي متن نوشتاري، کوتاهي جملات و متن، فقدان محتواي غني در متن، جملات ناتمام و استفاده از کلمات محاوره اي است.

 نسخه قابل چاپ