بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف اصلي اين پژوهش بررسي نظر معلمان د مورد آموزش تلفيقي کودکان استثنايي و عوامل موثر در اين نوع آموزش بود. براي اين منظور 488 نفر معلم مدارس عادي و81 نفر معلم مدارس استثنايي به صورت نمونه گيري خوشه اي چند مرحله و116 معلم تلفيقي به روش نمونه برداري در دسترس انتخاب شدند. ابزار پژوهش به صورت دو پرسشنامه محقق ساخته شامل پرسشنامه جمعيت شناختي و پرسشنامه نظر سنجي معلمان تهيه گرديد. پرسشنامه نظر سنجي معلمان در سه فرم خاص ساخته شد.همساني دروني و قابليت اعتماد پرسشنامه نظرسنجي به روش باز آزمايي مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج نشان داد که از نظر معلم ها آموزش روش هاي تدريس ويژه مهمترين نياز آموزشي معلمان تلفيقي است. همچنين محدود کردن تعداد دانش آموزان کلاس بهترين نوع حمايت از معلمان تلفيقي محسوب مي شود. از سوي ديگر ديدگاه معلم هاي استثنايي تحصيل کرده در رشته هاي علوم تربيتي،معلم هايي که در دوره آموزش تلفيقي شرکت کرده بودند ومعلم هاي مقاطع ابتدايي و متوسطه نسبت به آموزش تلفيقي به ترتيب مثبت تر از نگرش معلمان عادي،غير علوم تربيتي، حضور نايافته در دوره آموزش تلفيقي ومعلم هاي مقطع راهنمايي بود.

 نسخه قابل چاپ