بانک مقالات رشته کودکان استثنایی

هدف از پژوهش حاضر، بررسي تاثير روش ABA بر روي کودکان با اختلال اتيسم مي باشد که در سالهاي 1382 و 1383 به مدت شش ماه به مرکز اتيسم اصفهان صورت گرفته و شامل دو گروه 20 نفره (هر گروه 10 دختر و 10 پسر) با عنوان آزمايشي و کنترل با ميانگين سني 8، 6 (آزمايشي) و 4، 5 (کنترل) بوده که از ميان حدود 100 کودک شناخته شده با اين اختلال انتخاب گرديده اند. روش مورد استفاده در تحقيق فوق مدون شده روش ايوار لوواس است که با عنوان «مداخله درماني به روش ABA» شناخته مي شود. اساس اين روش تحليل ضعف ها و مشکلات رفتاري و ادراکي کودکان با اختلال اتيسم و سپس برنامه ريزي آموزش انفرادي براي هر کودک و آموزش نفر به نفر به آن ها توسط مربيان آموزش ديده با استفاده از شرطي سازي کنشي (اسکينري) است. براي جمع آوري داده ها از تست گارز استفاده شده که شامل سه زير گروه رفتارهاي کليشه اي، ارتباط و تعامل است و هر کدام از اين سه زير گروه داراي 14 سوال و حداکثر 42 نمره است که شدت علايم اتيسم را نشان مي دهد. ضمنا براي تحليل داده ها از نرم افزار SPSS و آزمون T و تحليل واريانس استفاده گرديده است. تحقيق فوق که به صورت نيمه تجربي اجرا شده، سنجش توانايي روش ABA در بهبود کودکان با اختلال اتيسم بوده و نتايج حاصله نيز نشان داد که گروه آزمايشي، همان طور که تحقيقات و گزارش پروفسور لوواس در 1983 نيز نشان داده، توانسته اند با کاهش متوسط 30 نمره در علايم حاد اتيسم و کسب رفتارهاي متناسب با همسالان عادي خود، پيشرفت قابل توجهي را با سطح معناداري P<0.000 کسب نمايند.

 نسخه قابل چاپ